Rechtdoen. Ik smeer toch fairtrade pindakaas op mijn brood?

17 januari 2022
Featured image for “Rechtdoen. Ik smeer toch fairtrade pindakaas op mijn brood?”

Rechtdoen. Ik smeer toch fairtrade pindakaas op mijn brood?

Tekst: Mariëtte Woudenberg

‘Mama’, roept een meisje. ‘Da, dorogaya?’, vraagt de moeder. Ik zie ze niet. Het is schemerig in de speeltuin. Samen met mijn kinderen ben ik op weg naar de uitgang, als ik de stemmen hoor. Die twee mensen. Ze spreken mijn moedertaal.

Juist die morgen stelde ik mezelf de vraag: wat doe ik eigenlijk voor een ander in mijn dagelijks leven? Tuurlijk, net als de meeste mensen besmeer ik mijn boterhammetje braaf met fairtrade pindakaas. Rond kerst maak ik wat extra’s over aan goede doelen. Maar zelf de handen uit de mouwen steken? Geen tijd. Ik besteed het rechtdoen in mijn leven liever uit, koop het af.

Abraham en Isaak. Hagar en Ismael.

Ik bad ervoor en legde het aan God voor. Vreemd genoeg plopten er gelijk twee bijbelverhalen op in mijn hoofd. Van Abraham en Isaak op de berg Moria en Hagar en Ismael in de woestijn. Abraham moet van God zijn geliefde zoon Isaak offeren. Hoe bizar is dat? Toch doet Abraham precies wat God van hem vraagt. Met pijn in zijn hart, dat wel. Je leest in de Bijbel hoe hij lijdt om Isaak, maar Abraham gaat dat niet uit de weg. Hij blijft nabij, zelfs als Isaak vastgebonden op de brandstapel ligt.

Hagar’s houding is anders. Zij laat Ismael achter onder een struik om dood te gaan van de dorst. Ze wil haar zoon niet zien sterven. Ergens snap ik dat wel. Want hoe vaak haak ik zelf niet af als het te moeilijk wordt? Gelukkig is God trouw. Net als Abraham gaat hij tot het einde met ons mee, zelfs in de meest pijnlijke situaties.

‘Is dat het? De puzzelstukjes vielen tijdens mijn gebed ineens in elkaar.’

Is dat het? De puzzelstukjes vielen tijdens mijn gebed ineens in elkaar. Betekent rechtdoen in mijn leven, misschien wel ik dat ik niet langer wegloop als iemand mijn hulp nodig heeft?

Dezelfde avond, in de speeltuin, krijg ik de keuze. Ga ik naar deze vrouw toe of fiets ik naar huis? Om eerlijk te zijn: ik heb niet zoveel zin om weer iemand te leren kennen die Russisch spreekt. Anderzijds: misschien kan ik iets voor haar doen. Aarzelend loop ik op de stemmen af.  En zo leer ik op die avond een vrouw en een kind kennen die pas een half jaar in onze stad wonen. Ik mag er voor hen zijn. En zij laten me zien dat goeddoen iets wederkerigs heeft. Het doet hen goed, maar mij ook.

Tanya Drop is getrouwd met Arnoud, moeder van drie kinderen en werkt voor 24-7 Prayer NL als Relatiemanager kerken.